چطور قلب مصنوعی ساخته شد؟
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۳۴۲۱۷
اولین قلب مصنوعی برای انسانها در دهه ۱۹۵۰ اختراع و ثبت شد، اما بیش از ۳۰ سال طول کشید تا در سال ۱۹۸۲ بود که یک قلب مصنوعی کارآمد به نام جارویک - ۷ به طور موفقیتآمیز در بدن یک بیمار پیوند زده شد.
مراحل آغازین
همانند بسیاری از نوآوریهای پزشکی، اولین قلب مصنوعی در بدن یک حیوان - در این مورد، یک سگ - پیوند زده شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ولادیمیر دیمیخوف، دانشمند شوروی، پیشگام در زمینه پیوند اعضا، در سال ۱۹۳۷ یک قلب مصنوعی را در بدن یک سگ پیوند زد. (البته مشهورترین کار دمیخوف این نبود، امروزه او بیشتر به خاطر انجام پیوند سر در سگها به یاد میآورند).
جالب اینکه اولین قلب مصنوعی «ثبتشده» بهوسیله پل وینچل آمریکایی اختراع شد که شغل اصلیاش «شکمگویی» (حرف زدن بدون تکان خوردن لبها) و اجراهای کمدی بود. وینچل اندکی آموزش پزشکی نیز دیده بود و هنری هایملیک که به خاطر روش درمان اضطراری خفگی به نام خودش مشهور است، او را در این زمینه یاری کرد. او در سال ۱۹۵۶ تقاضای حق ثبت اخترع قلب مصنوعیاش را انجام داد و در سال ۱۹۶۳ آن را دریافت کرد. البته قلب مصنوعی وینچل هرگز به کار گرفته نشد.
ویلم کلف، پزشک هلندی در ۱۹۵۳ اولین کلیه مصنوعی را ساخت که راه را برای تولید قلبهای مصنوعی هموار کرد.
قلب مصنوعی «لیوتا-کولی»- ساخته دومینگو لیوتا و دنتون کولی در سال ۱۹۶۹ در موسسه قلب تگزاس در هیوستون در بدن یک بیمار به عنوان یک اقدام موقت پیوند زده شد؛ آنها چند روز بعد آن را با قلب اهدایی جایگزین کردند، اما بیمار مدت کوتاهی پس از پیوند قلب درگذشت.
قلب مصنوعی جارویک ۷جارویک ۷
قلب مصنوعی جارویک-۷ بهوسیله مهندس آمریکایی رابرت جارویک و استادش ویلم کلف در سال ۱۹۶۹ در دانشگاه یوتا ساخته شد.
بارنی کلارک، دندانپزشک اهل شهر سیاتل در ایالت واشنگتن در غرب آمریکا، در سال ۱۹۸۲ اولین فردی بود که قلب جارویک-۷، اولین قلب مصنوعی که قرار بود تا آخر عمر بیمار دوام بیاورد، در بدنش پیوند زده شد.
ویلیام دوریس، جراح قلب و عروق آمریکایی، این جراحی را انجام داد. بیمار به مدت ۱۱۲ روز زنده ماند. کلارک در طول این مدت گفت: «دوران سختی برای من بوده است، اما قلب پیوندی به خوبی کار کرده است.»
گونههای بعدی قلب مصنوعی موفقیت بیشتری داشتند؛ بهعنوانمثال، دومین بیماری که جارویک-۷ دریافت کرد، ۶۲۰ روز پس از پیوند زنده ماند. جارویک گفته است: «مردم میخواهند زندگی عادی داشته باشند، و صرفاً زنده بودن کافی نیست.»
علیرغم این پیشرفتها، کمتر از دو هزار قلب مصنوعی پیوند شدهاند، و این روش معمولاً به عنوان یک راهحل موقت تا زمانی که یک قلب اهدایی تهیه شود، به کار میرود.
امروزه رایجترین قلب مصنوعی، قلب مصنوعی موقت «سینکاردیا» است که ۹۶٪ از کل پیوندهای قلب مصنوعی را تشکیل میدهد. این قلب هزینه بسیار زیادی در حدود ۱۲۵۰۰۰ دلار دارد.
ساخت دستگاههای کمک بطنی یا VAT
با وجودی که جارویک-۷ یک دستاورد بزرگ بود، اما یک راهحل بلندمدت برای بیماران نارسایی قلبی نبود. این دستگاه بزرگ و حجیم بود و نیاز به توان و کنترل خارجی داشت. در دهه ۱۹۸۰ محققان شروع به تمرکز بر روی توسعه قلبهای مصنوعی کوچکتر و قابلحملتر کردند.
اولین دستگاه کمکبطنی یا ویایدی (VAD) کاملاً قابل پیوند با نام «هارتمیت XVE» در سال ۱۹۹۳ بهوسیله سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد.
ویایدیها پمپهایی هستند که داخل قفسه سینه کار گذاشته و به قلب متصل میشوند. این دستگاهها وقتی قلب قدرت انجام این کار به تنهایی را ندارد، به تلمبه کردن خون در بدن کمک میکنند.
ساخت قلبهای مصنوعی کاملاً قابل پیوند
هدف فعلی پژوهش در زمینه قلب مصنوعی ساختن یک «قلب مصنوعی کاملاً قابلپیوند» یا تیایاچ (TAH) است که بتواند جایگزین قلب کامل شود.
آبیوکوور (AbioCor) نخستین قلب مصنوعی کاملاً قابل پیوندی بود که در بدن یک بیمار انسانی پیوند زده شد و این بیمار ۱۵۱ روز زنده ماند.
قلب مصنوعی «کارمت» در سال ۲۰۰۸ نخستین تیایاچ کاملاً قابل پیوند بود که برای استفاده در اروپا تأیید شد. کارمت یک تیایاچ دوبطنی است که جایگزین بطن راست و چپ قلب میشود.
چشماندازهای آینده
پژوهشگران همچنان به ایجاد فناوریهای پیشرفتهتر قلب مصنوعی ادامه میدهند. برخی از حوزههای مورد توجه عبارتاند از:
* ساخت قلبهای مصنوعی کوچکتر و مقاومتر
* بهبود بازده انرژی قلبهای مصنوعی
* افزایش سازگاری قلبهای مصنوعی با دستگاه ایمنی بدن
* ساخت قلبهای مصنوعی که بتوانند توسط دستگاه عصبی بیمار کنترل شوند.
قلبهای مصنوعی بالقوه میتوانند انقلابی در درمان نارسایی قلبی ایجاد کنند. قلبهای مصنوعی با ادامه تحقیق و توسعه، میتوانند روزی به روش درمانی استاندارد برای این بیماری ناتوانکننده و مرگبار بدل شوند.
کد خبر 825082 برچسبها مجله نکته بهداشتی روز قلبمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مجله نکته بهداشتی روز قلب اولین قلب مصنوعی قلب های مصنوعی پیوند زده شد قابل پیوند بدن یک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۳۴۲۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات استفاده از اولین واکسن سرطان
به گزارش تابناک به نقل از گاردین، اولین واکسن سفارشی مبتنی بر فناوری «امآرانای» برای بیماران مبتلا به ملانوما، کشندهترین سرطان پوست، در بریتانیا آزمایش شد.
دکتر هدر شاو، محقق ملی هماهنگکننده این کارآزمایی، گفت که این تزریقها پتانسیل درمان افراد مبتلا به ملانوم را دارند و در سرطانهای دیگر از جمله ریه، مثانه و کلیه آزمایش میشوند.
این واکسن یک نئوآنتی ژن درمانی فردی است. این برای تحریک سیستم ایمنی طراحی شده است تا بتواند با نوع خاصی از سرطان و تومور بیمار مقابله کند.
شاو گفت: «این یک درمان کاملاً فردی است و از برخی جهات بسیار هوشمندانهتر از یک واکسن است». واکسن «سفارشی» به این معنا است که آن را برای بیماری که آن را میزند طراحی میکنند و ممکن است برای بیمار بعدی مؤثر نباشد. ساختار واکسن با ژنتیک مخصوص تومور آن بیمار هماهنگ است و به سیستم ایمنی او آموزش میدهد تا پادتنهایی را برای حمله به آنتیژنها یا پادگنهای سلولهای سرطانی بسازد. برای طراحی این درمان سفارشی، نمونه تومور بیمار برداشته میشود و دیانای آن را توالییابی میکنند که هوش مصنوعی نیز در این فرآیند نقش دارد.
دادههای فاز ۲ نشان داد که احتمال مرگ یا بازگشت سرطان بعد از سه سال در افراد مبتلا به ملانومهای پرخطر که همراه با ایمونوتراپی کیترودا تزریق شده بودند در مقایسه با افرادی که فقط کیترودا دریافت کردند، تقریباً نصف (۴۹%) بود.
نحوه استفاده این واکسن برای بیماران به این صورت است که ۱ میلی گرم از واکسن MRNA را هر سه هفته برای حداکثر ۹ دوز و ۲۰۰ میلی گرم کیترودا هر سه هفته (حداکثر ۱۸ دوز) برای حدود یک سال دریافت میکنند.
تاریخچه تولید واکسن «امآرانای»
تولید «امآرانای» و تزریق آن در بدن بیش از سی سال قدمت دارد. ساخت واکسن معمولا ده تا پانزده سال طول میکشد، اما با همهگیری کرونا، فرآیند تولید واکسن شتاب گرفت و به لطف پژوهشهایی که پیشتر بر روی سرطان انجام شده بود، یک سال بیشتر طول نکشید. همین، پژوهشگران را تشویق کرد تا امیدوارانه به تولید این واکسنها برای درمان و پیشگیری از دیگر بیماریها از جمله سرطان ادامه دهند.
دو نوع واکسن پیشگیری از سرطان وجود دارد که توسط سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا تأیید شدهاند؛ واکسن «اچپیوی» که از فرد در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت میکند. اگر این ویروس برای مدت طولانی در بدن بماند، میتواند باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود.
واکسن دیگر «هپاتیت بی» است که از فرد در برابر این ویروس که میتواند باعث سرطان کبد شود محافظت میکند.
واکسنهایی که سرطان را درمان میکنند از روشی درمانی به نام ایمونوتراپی بهره میبرند که کارشان تقویت و آموزش سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان است. پزشکان به افرادی که سرطان دارند واکسن درمانی میدهند تا هر سلول سرطانی را که پس از پایان درمان در بدن باقی مانده است از بین ببرند و یا از رشد یا گسترش تومور جلوگیری کنند.